"Öyle geçerdik ki kaldırımları, sanki bu düşenler biz değiliz!" -Yeditepe İstanbul.
Şu günlerde herkes evde ve bir şeylerle uğraşıyor. Ben de uğraştım. Çok fazla tarif denedim, nerdeyse hepsi tuttu. Nerdeyse demezdim o enginarları çok pişirmeseydim eğer. Niye hemen dağılıyosunuz enginarlar? Biz de hamdık bizi de çok pişirdiler biz dağıldık mı? Enginarlar! Dağılmayınsanıza! Enginar olayını atlatmak için dünyanın en güzel brownisini yapmak amacıyla değişik bir serüvene atıldım. Bu saçma hırsım yüzünden doğmamış çoluğun çocuğun rızkını çikolataya yatırdım evdekiler de 2 hafta boyunca mütemadiyen browni yediler. Kâr-zarar olarak baktığımızda dengeli bir durum. He dünyanın en güzel brownisini yaptım mı diye sorarsanız evet yaptım :D Ama yedik bitti afiyet olsun o nedenle kanıtlayamam. Bazı şeyleri kanıtlamamak gerekir arkadaşlar. Kanıtlamamalı ve sadece tüm kalbimizle öyle olduğuna inanmalıyız.
Aslında anlatmak istediğim yapamadığım şeyler. Seramik hamurunu bilir misiniz? Ben bilmezdim. Of cahillik mutluluk işte. Cahillik mutluluk. Ben bunu bir heves aldım. Yanına da Allah affetsin 3+1 evin tüm duvarlarını (tavan dahil) boyayacak kadar akrilik boya almışım farketmeden. Renk renk, ton ton. Bir insanda hiç mi göz kararı olmaz ya! Satacağım ben bu boyaları. Mesela seramik şekillendirme aletleri var. Onlardan da aldım anacım. Internetten sipariş vermeme rağmen çok hızlı geldi üstelik. Güven Sanat, luv u babe.
Paketi nolur nolmaz diye 2 gün balkonda bıraktım. Mikrobu neyin iyice ölünce içeri aldım ve internetten baka baka tabak, saksı, boncuk, pin, kutu artık Allah ne verdiyse yaptım. Bir gün boyunca incik cıncık uğraştım. Heykeltıraş olcaz ya. Neyse Miray sakinleş ve anlatmaya devam et. Efendim sonra bunları bir güzel geri balkona çıkardım yabancılık çekmesinler diye. Orada kurumaya bıraktım. Nasıl hevesliyim ama gelip gidip kontrol ediyorum. Sonra en önemli şeylerden birini almayı unuttuğumu farkettim. ZIMPARA! Allah'ım! E bunlar kuruyunca zımparalamazsam olmaz ki :( Nasıl boyayacağım öyle? -Bakın ben burada kendime biraz hakaret etmek istiyorum mesela. Ama etmiycem çünkü kendimizi sarıp sarmalamalı ve hatalarımızla kabul etmeliyiz. Uzmanlar ve Nihat Hatipoğlu böyle diyor. Zımpara olunca her şeyin tamam olacağını sanan saftirik kendimi sarıp sarmalıyorum bu yüzden- 2 gün sonra zımparayı alıp geldim. Nalburdaki abiye seramik için istediğimi söyledim. Farkettiyseniz hala bir şeyler yaptığımı sanıyorum. Güzel güzel zımparaladım tüm eserleri. Evet eserler nolmuş :d Tabaklardan birini boyamaya başladım. 2 saat falan... El kadar tabak... Boya Allah boya. Şimdi bir düşününce, neyi boyadım o kadar saat acaba gerçekten. Ama vallahi ikinci saatin başlarında bir şeylerin ters gitmeye başladığını hafiften sezdim. Mesela arka fondaki mavi istediğimden çok daha koyu olmuş. Neyse olsun toparlanır. Ama üste çizdiğim hayvan figürü de çok kaba geldi gözüme. Acaba siyahla biraz hatları inceltsem? Evet siyahla. E çok kalın oldu bunun kolu bacağı. Hımm o zaman ne yapayım biliyor musun... Bir ondan bir bundan kata kata bulamaç ettiğim o çamur rengini alıp figüre gölge vereyim. İşte bu! Son 1 saatimi de bu şekilde boşa harcadıktan sonra tabak o kadar kötü gözüküyordu ki evdeki kimse görmeden kırarak çöpe attım.
Yaa işte böyle.
